علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
شنبه 19 اسفند 1391برچسب:, :: 14:45 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
اگر آموزش درست به کودکان داده شود کودک عادی می تواند مثل بزرگترها به دستشویی برود.یعنی به کودک آموخته شود : همان طور ی که محل خواب ومحل خوردن غذا جای مشخصی دارد بنابراین برای تخلیه مواد زاید بدن نیز باید به دستشویی رفت. حتی می توان با آن به عنوان یک نوع بازی برخورد کرد. کودکان چون بازی را دوست دارند بنابراین با گفتن جیش داری بدو بدو مادر با کودک بدو بدوبا خنده و خوشحالی به دستشویی بروند بعد از مدتی وقتی کودک احساس دستشویی پیدا کند خودش بدو بدو با خوشحالی به سمت دستشویی می رود و می خندد و رفتن به دستشویی تفریح جالب برایش محسوب می شود. باور کنید کودکان خیلی خوب می فهمند. گاهی اوقات مشکلات فیزیکی در اختلالات دفعی وجود دارد که باید درمان پزشکی انجام گیرد. در اینجا منظور از اختلالات دفعی برای زمانی که کودک دچار اسهال شده است و کنترل ندارد نمی شود. گاهی اوقات مکان دستشویی نامناسب و دور است . بر اساس تعریف دی اس ام فور DSM-IV دو نوع اختلال دفعی منظور شده است : بی اختیاری ادرار و بی اختیاری مدفوع. بی اختیاری ادرار: تخلیه مکرر ارادی یا غیر ارادی ادرار توی لباس یا رختخواب است . تکراراین عمل حداقل دوبار در هفته وحداقل به مدت سه ماه نیز ادامه داشته باشدو سن کودک حداقل 5 سال باشد. رفتار درمانی : شرطی سازی کلاسیک با زنگ و تشکچه مخصوص روان درمانی : درما ن دارویی : بی اختیاری مدفوع دفع ارادی یا غیر ارادی مدفوع در مکانهای نامناسب است . حداقل 3 ماه طول کشیده سن کودک دست کم 4 ساله باشد یا سطح رشدکودک درحدود 4 سالگی باشد. درمان: کاهش تنش های خانوادگی مربوط به اختلال . عدم تنبیه .تعویض لباس کودک بدون دعوا و سر و صدا و در آرامش. آموزش رفتن به دستشویی در فواصل زمان بندی شده . تشویق کودک در هنگام دستشویی کردن در مکان مناسب. روان درمانی حمایتی و استفاده از فنون آرمیدگی نیز برای از بین بردن اضطراب وعزت نفس پایین و انزوای اجتماعی مفید خواهد بود.
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
![]() نويسندگان
|
||||||||||||||||
![]() |